نصب | +۲۰۰ هزار |
از ۱۱۲ رأی | ۴.۱ |
دستهبندی | کتابها و مطبوعات |
حجم | ۱ مگابایت |
آخرین بروزرسانی | ۱۲ دی ۱۳۹۴ |
نصب | +۲۰۰ هزار |
از ۱۱۲ رأی | ۴.۱ |
دستهبندی | کتابها و مطبوعات |
حجم | ۱ مگابایت |
آخرین بروزرسانی | ۱۲ دی ۱۳۹۴ |
نمونه داستان:
پروژه دانشجویی
دانشجویی که سال آخر دانشگاه را می گذراند به خاطر پروژه ای که انجام داده بود جایزه اول را گرفت.
او در پروژه خود از50 نفر خواسته بود تا دادخواستی مبنی بر حذف ماده شیمیایی دی هیدروژن مونوکسید توسط دولت را امضا کنند و برای این خواسته خود دلایل زیر را عنوان کرده بود:
زیانهای این ماده: دی هیدروژن مونوکسید
1- مقدار زیاد آن باعث عرق کردن زیاد و استفراغ می شود.
2- یک عنصر اصلی باران اسیدی است.
3- وقتی به حالت گاز در می آید بسیار سوزاننده است.
4- باعث فرسایش اجسام می شود.
5- حتی روی ترمز اتوموبیل ها اثر منفی می گذارد.
6- حتی در تومورهای سرطانی نیز یافت شده است.
از ۵۰ نفر فوق ۴۳ نفر دادخواست را امضا کردند،٦ نفر به طور کلی علاقه ای نشان ندادند و اما فقط یک نفر میدانست که ماده شیمیایی دی هیدروژن مونوکسید در واقع همان آب است!
عنوان پروژه دانشجوی فوق الذکر: ما چقدر زود باور هستیم؟!
کلید: زود باور نباش، قبل از قبول هر چیز، خوب تحقیق کن.
منابع:
http://www.soheil-abedi.blogfa.com/
http://www.onlinemanagers.ir/
http://www.aftabir.com/
http://www.modiryar.com/
http://namakstan.ir/
http://www.niksalehi.com/